به قلم پیام معنوی
وقتی اولین تیزر انیمیشن پسر دلفینی را دیدم بی صبرانه منتظر بودم تا فرصت فراهم شود تا به اتفاق خانوداده به دیدن این انیمیشن بلند سینمایی بروم. اولین چیزی که اشتهای انیمیشن بین هایی مثل من رابر می انگیزند کانسپت های فوق العاده از کاراکترها و محیط انیمیشن بود که از مدت ها در فضای مجازی منتشر می شد. وقتی به سالن سینما رسیدم قسمتی از فیلم را از دست داده بودم با این حال تصاویر زیر دریا سریع من را مجذوب خودش کرد.
رنگ های آرامش بخش و صدای کاراکترهای دلنشین به خصوص هشت پا(حامد عزیزی گوینده پو در پاندای کونگفو کار) سریع مرا در دریای تصویر غرق کرد. تصویرسازی های بی نظیر و با توجه به امکانات موجود، قابل قبول بود. به جرات می توان گفت کار یک سر و گردن از کارهای تولید شده قبلی بالاتر بود.
با این حال هر چه داستان جلوتر می رفت ضعف هایی در کار مشاهده می شد که شاید برای مخاطب عادی به چشم نیاید ولی اگر کسی جدی تر انیمیشن را دنبال کند اذیت کننده خواهد بود. به خاطر اینکه داستان لو نرود از بیان جزییات پرهیز کرده و کلیت اثر مورد بررسی قرار می گیرد.
اولین مشکلی که تا کنون در اکثر انیمیشن های سینمایی داخل دیده ام پرداختن بیش از اندازه بی خرده پیرنگ هاست به طوری که نه تنها به روایت اصلی داستان کمک نمی کنند بلکه در بعضی موارد زمانی را می توانست به پرداخت داستان بپردازد می گیرند و باعث می شود پیرنگ اصلی داستان به صورت شتاب زده پیش برود یا با بیان یکی دو جمله گره های اصلی داستان را باز کند و قال قضیه کنده شود. مثلا پرداختن بیش از اندازه به شخصیت ناخدا مروارید باعث شده تا علت حضور شخصیت منفی داستان تا حد زیادی به حاشیه رانده شود و هدف و انگیزه او از شرارت در چند فلش بک خلاصه شود.
یا حضور شخصیت های منفی فرعی که ناگهان از ناکجا آباد ظاهر می شوند و در نهایت پایان داستان به حضور آنها پیوند می خورد بدون اینکه مشخص شود از کجا آماده اند، چرا اینجا زندگی می کنند و هدفشان چیست و یکباره تبدیل به همراهان پسر دلفینی می شوند.
نکته دیگر در مورد صدا پیشگی این اثر باید گفت، در همه جای دنیا برای فروش بیشتر انیمیشن ها و مراسم فرش قرمز از بازیگران یا ستاره های سینما استفاده می شود و این امری طبیعی است با این حال در ایران ما هنر صدا پیشگی و به عبارتی دوبله ای داریم که اگر نگوییم بی نظیر است به جرات می توان گفت کم نظیر است. از دوبله های آثار کلاسیک قدیمی مثل سیندرلا و سفید برفی گرفته تا آثار جدید مثل شیرشاه و پاندای کونگفو کار، به طوری که صداپیشه فارسی زبان، چنان کاراکتر را از آن خود می کند که دیگر بیننده حاضر نیست فیلم را با زبان اصلی ببیند.
ولی متاسفانه هنرپیشه های ما، توانمندی صدا پیشگان ما را ندارند و در اکثر آثار دوبله شده توسط این بزرگان بی روح بودن صدای کاراکتر آزار دهند ه می شود، برای مثال صدا شخصیت سیاه پوست شخصیت 6 ابر قهرمان را با صدای نادر سلیمانی عزیز در نقش کاپیتان مروارید مقایسه بکنید.
با این حال ساختن انیمیشن با این کیفیت در ایران و با شرایط عدم منابع مالی کافی، نبود یا کمبود نیروی متخصص و خیلی موارد و مسایل تکنیکی دیگر، کاری بس سخت و طاقت فرسا است و مقایسه آن با آثار کمپانی های بزرگی مانند تولیدات دیزنی و پیکسارناعادلانه است.
فروش فوق العاده این انیمیشن در گیشه نشان می دهد که مخاطب عام برای یک داستان خوب ، بومی و خوش استایل ارزش قایل است و ارتباط بر قرار می کند، امیدوارم باز هم از این دسته آثار تولید شود و اگر هم نقدی وارد می شود دست اندرکاران به آن توجه کنند و در آثار بعدی این نقیصه ها را برطرف نمایند تا بتوانیم هر روز گامی به سوی رو به جلو برای تولیدات بهتر داشته باشیم.
در انتها جا دارد از آقای محمد خیراندیش برای تولید این اثر زیبا تشکر و قدردانی نمایم و برایشان از خدا متعال آرزوی سلامتی و تندرستی بنمایم.
شهریور 1401